Blog's

Ik ben 46 jaar en ben 12 1/2 jaar samen met mijn lieve vriendin en haar zoon. Hij is inmiddels 23 en het huis uit. Ik voel me ontzettend betrokken bij hem en heb wel eens gezegd: Hij heeft 3 ouders, zo voelt dat voor mij". Ik heb 'm omarmd en laat 'm nooit meer los. Ik ben zo blij dat ik een aantal jaren heb mogen meelopen op zijn levenspad en mijn steentje heb mogen bijdragen. Voordat ik mijn vriendin ontmoette, had ik niet gedacht dat ik ooit nog eens voor de keuze wel of geen kinderen zou komen te staan, omdat er medisch wat dingen met me aan de hand waren. Daarbij speelde levensverwachting en erfelijk een rol en ik wilde een kind niets aandoen, in erfelijk opzicht. En al helemaal niet veel te vroeg achterlaten op de wereld omdat ik niet oud genoeg zou worden om mijn kinderen te zien opgroeien...

Onderstaande email kregen wij binnen en dit verbaasde ons toch nog steeds zo dat wij dit heel graag met jullie wilden delen... het is maar een kort tekstje maar onderstreept de uitdagingen waartegen, in dit geval, bewuste kinderloze single mannen aan lopen.

"Het zijn er maar liefst 3. Vrouwen waarbij de opstartfase fase van een relatie de afgelopen 5 jaar stuk liep door dat ik mij openlijk uit sprak over het ontbreken van een kinderwens. Nog nooit is het ook maar een minuut in mijn hoofd geweest om wel kinderen te willen. Collega's, vrienden en familie, voor allen lijkt het beginnen van een gezin top prioriteit wanneer zij eenmaal de ware hebben gevonden, echter ik voel het niet. In het dagelijks leven kom ik "haar" niet tegen en sinds ik op Tinder op mijn profiel heb staan geen kinderen te willen is het aantal matches verminderd van 4 per dag naar 1 per week. Nog tenenkrommender is het wanneer blijkt dat die matches dan bestaan uit louter alleenstaande moeders of (nog erger) vrouwen die hopen te kunnen "genezen".

Trots kijkt ze mij aan. Mijn ogen glijden van haar gezicht, langs haar volle borsten naar beneden en blijven steken op haar grote bolle buik . Strak gespannen in een t ’shirt waar op staat ‘nog effe wachten’.

Dit blog is van Bart Huisman die op leuke wijze op metronieuws.nl uitlegt dat de dating-vijver van een bewust kinderloze man op zijn minst een uitdaging genoemd mag worden...

Ik ben een man van 39 jaar oud en ben 18 jaar samen met mijn vrouw van 36. Al in het prille begin van onze relatie heb ik aangegeven dat ik waarschijnlijk geen kinderen zou willen. Het wonderlijke was dat mijn vrouw er ook zo over dacht. Voor ons was het iets vanzelfsprekends, iets waar we het eigenlijk zelden over hadden. We waren gelukkig samen. Een paar jaar later kochten we ons eerste huis, een nieuwbouw huis, een zogenaamde ééngezinswoning. We wilde graag een tuin. We waren de kamers al aan het indelen voor het gebouwd was, hier de computerkamer, daar breken we een slaapkamer door zodat we van 2 kamers één grote slaapkamer maken, op de zolder maken we een mooie wasruimte en zetten we een solarium neer. Werkelijk geen idee hadden we wat het kopen van zo’n huis voor velen als doel had.